Konstruktor budowlany

tokkotai · Gość

Witam,

Mam na dzisiaj pytanko do osób obeznanych z Robotem.

Mam do zaprojektowania Ściankę elewacyjną szklaną z konstrukcją wspierającą którą muszę zaprojektować jako kratownicę stężaną kablami.

Edit3: Opisze jak to działa.
Tafle szklane są podzielone na płaszczyzny 3x2m.
W miejscach łączeń przebiegają poziomo i pionowo liny sprężające które z kolei są podparte w 1/3 i 2/3 rozpiętości pionowymi kratownicami z rur okrągłych. Wszystko jest przykręcone przegubowo do stropów i ścian ( żelbetowych).

I w związku z tym mam kilka pytań:

1) Jak najlepiej zamodelować wstępnie napięte kable w robocie ( wiem, że się chwaliłem że nie lubię robota, ale mój nowy pracodawca się z nim lubi i muszę po latach wrócić do niego). Nie chodzi oczywiście o podstawy ale o know-how typu jakie zastosować najlepiej parametry montażowe ( naprężenie SIG, Naciąg Fo, Długośc L czy dylatację) - żeby otrzymać jak najbardziej zgodne z rzeczywistością wyniki.

2) jaki zastosować solver?

3) Ktoś obeznany może doradzi jaką literaturę warto przeczytać?

Mam nadzieje, że nie powielam wątku, ale szukajka niczego nie znalazła.

Edit1: Mam EN-1993-1-11:2008.
Edit2: Konstrukcja będzie robiona w Chinach ze stali nierdzewnej Grade316 i CF8M ( stal w/g USofanskie normy ACI)

burczynski

Modelując napięcie wstępne naprężeniem albo siłą narzucasz programowi wynik naprężenia/siły po obliczeniach, co często przy bardziej skomplikowanych układach prowadzi do braku zbieżności problemu nieliniowego w sytuacji, gdy np. zadane siły nie mają sensu fizycznego, bo nie istnieje stan równowagi dla tych sił. Modelując kabel dylatacją względną (ew. dylatacją bezwzględną lub długością, co jest mniej poręczne) łatwiej o uzyskanie zbieżności obliczeń, natomiast otrzymanie żądanego naciągu wymaga zabawy metodą prób i błędów.