Konstruktor budowlany

konrad88nj

Witam.

W jaki sposób policzyć belkę składającą się z kilu prętów jako jedną całość?

Yaro

a dlaczego belke dzieliłeś na kilka pretów? to jest belka stalowa czy żelbet?

burczynski

Na długości prętów podzielić je gęsto węzłami i połączyć je funkcją "Połączenia sztywne".

konrad88nj

Zapytam inaczej, w jaki sposób stworzyć węzły w miejscach przecięcia prętów? Do tej pory po prostu przecinałem pręty, każda belka konstrukcji składała się z kilu prętów.

burczynski

Poprzedniego Twojego posta zrozumiałem jako chęć policzenia układu, w którym osie kilku prętów są równoległe, ostatni post wskazuje, że chyba chodzi o coś innego. Opisz dokładniej problem.

konrad88nj

Model więźby płatwiowo-kleszczowej, krokiew oparta na murłacie płatwi i w kalenicy. Zawsze przecinałem krokiew i płatew w miejscu ich przecięcia w celu ustawienia zwolnień, więc płatew była poszatkowana na pręty co 90-100cm. Chciałbym policzyć ją jako jedną belkę.

burczynski

W takim przypadku trzeba podzielić płatew na osobne pręty i użyć opcji "węzły kompatybilne". Proponuję poczytać o tej opcji w pomocy. Z grubsza oznacza to stworzenie dodatkowego węzła "slave" w miejscu istniejącego "master" i stworzenia połączenia o zadanej sztywności na odpowiednim kierunku między tymi węzłami. W tym konkretnym przypadku kompatybilność należy narzucić na wszystkie obrotowe stopnie swobody w węźle, pozostawiając niekompatybilne translacyjne stopnie swobody. Sprawdzeniem prawidłowości działania opcji jest wyświetlenie deformacji wynikowej oraz wykresów momentów na obu prętach.

RG Const

a mam takie pytanie:
czy taką konstrukcję, nie można by zamodelować z użyciem sztywnych połączeń pomiędzy krokwią a płatwią z odpowiednimi zwolnieniami???
nie próbowałem tego robić w 3D w robocie , bo zawsze robiłem to na płasko, ale można by oba elementy (krokwie i płatew) wstawić osiowo, tak jak rzeczywiście będą umiejscowione w konstrukcji i wstawić na nich węzły, które później połączylibyśmy sztywnymi węzłami z odpowiednimi zwolnieniami.

konrad88nj

Dokładnie tak to zawsze robiłem. Model konstrukcji 3d w acadzie, import do robota następnie korekta ->przecięcia wszystkich prętów oraz ustawienie odpowiednich zwolnień. Płatew jak już pisałem jest "poszatkowana", maksymalne siły np moment my, mz występują w róznych prętach, robot liczy każdy pręt osobno.
Istnieje możliwość zaznaczenia opcji "generacja węzłów w miejscach przecięcia prętów ukośnych" w menu opcje obliczeniowe -> model konstrukcji ale wtedy robot traktuje te połączenia jako w pełni sztywne. Chce ustawić zwolnienia w miejscach przecinających się prętów bez ich fizycznego cięcia i tu trzeba przyjrzec się węzłom kompatybilnym

burczynski

Węzły "master" i "slave" kompatybilności mają identyczne współrzędne, więc pręty nadal leżą w jednej płaszczyźnie. Do węzła "master" dochodzą np. oba końce płatwi, a do węzła "slave" - oba końce krokwi. Połączenie sztywne też możnaby zastosować, ale wtedy węzły krokwi i płatwi nie mogłyby się pokrywać, bo algorytm Robota połączy je ze sobą. Zwolnienie jednej części płatwi spowoduje "odłączenie" jej nie tylko od krokwi, ale też od drugiej części płatwi, a przecież nie o to chodzi.
Kompatybilności zadziałają prawidłowo, wielokrotnie ich używałem. Są proste w zastosowaniu, tylko opis brzmi nieco zawile.

kamild

Czyli można zrobić tak: z cada zaimportować konstrukcję prętową ciągłą, a w robocie w miejscu przecięcia prętów (linii z cada) wstawić węzły kompatybilne bez fizycznego cięcia pręta (wstawienia węzła)?
W rmwin3d używa się do tego podpór pośrednich, a pręty pozostają jednym elementem co bardzo ułatwia wymiarowanie - mamy analogie?

burczynski

Do miejsca przecięcia prętów muszą dochodzić cztery elementy prętowe (dwa należące do krokwi i dwa do płatwi); w miejscu przecięcia prętów istnieje pierwotnie jeden węzeł; zakładam, że nie tworzono zwolnień funkcją "zwolnienia".

W miejscu przecięcia prętów tworzymy kompatybilność funkcją "węzły kompatybilne". Oznacza to, że w tym miejscu został stworzony dodatkowy węzeł "slave" a węzeł pierwotny stał się węzłem "master". Do węzła "slave" przenosimy dwa elementy prętowe płatwi (lub krokwi, obojętnie). Połączenie między węzłem "master" i "slave" może istnieć dla dowolnych stopni swobody względem układu globalnego i może mieć dość dowolną charakterystykę sztywnościową. Dla kompatybilności modelującej połączenie krokiew-płatew ta charakterystyka powinna być zdefiniowana jako UX, UY, UZ zablokowane, RX, RY, RZ wolne, czyli translacje węzłów "master" i "slave" w globalnym układzie współrzędnych są jednakowe, a rotacje różne. Przy takiej definicji kompatybilności mamy w miejscu połączenia przegub kulisty, a oba końce płatwi są ze sobą połączone na sztywno, oba końce krokwi też.

W konstrukcji dachu płatew przecina się z wieloma krokwiami. Dla każdego przecięcia trzeba wskazywać myszką nową kompatybilność.

Dla węzłów na prętach stworzonych bez fizycznego cięcia prętów Robot nie pozwala zdefiniować kompatybilności.

Nie znam RMWin3D, więc nie wypowiem się na temat analogii.

kamild

Ok, wszystko jasne. Sprecyzuje Rmwina (dla potomnych Wink

) - tam importując konstrukcje program pozwala zdefiniować tzw. podpory pośrednie i określić ich charakterystykę (czyli stworzyć węzeł kompatybilny) ale nie dzieli pręta na części więc cała np. płatew jest wymiarowana jako jeden element a w miejscu przecięcia prętów nie występuje węzeł.
Dzięki!

konrad88nj

"Dla węzłów na prętach stworzonych bez fizycznego cięcia prętów Robot nie pozwala zdefiniować kompatybilności. "

To właśnie jest odpowiedź na moje pytanie z 1 postu.
Nie da się niestety ....

Maciek Mamah

"Dla węzłów na prętach stworzonych bez fizycznego cięcia prętów" - takie węzły istnieją tylko na obrazku. Do obliczeń są wprowadzane poprzez podzielenie prętów na których występują a dla prezentacji wyników znowu stają się tylko "obrazkowe".

Węzły leżą u podstaw zasad MESa (i nie będę tego rozwijał bo do tego jest mnóstwo literatury).

W związku z tym czy nie lepiej samodzielnie wprowadzić węzły wszędzie tam gdzie z uwagi na rozwiązanie modelu są potrzebne i nie zdawać się na zasadzie wiary efektom działania dziwnych sztucznych mechanizmów robota, szczególnie jeżeli się weźmie pod uwagę liczne inne niedoskonałości tego tworu. Jeżeli ktoś potrzebuje mieć możliwość późniejszego brania do analizy sił wewnętrznych czy wymiarowania "elementu" złożonego z kilku współliniowych prętów rozumianych jako elementy skończone to robot dostarcza do tego mechanizmu, który już był i na szczęście dotąd nie został usunięty, w wersjach V6. Wielką głupotą zaimplementowaną w tym użytecznym mechanizmie jest nazywanie fizycznie odmiennych elementów tak samo jako "pręty" i na dodatek wrzucanie ich do wspólnego wora, czyli do jednego systemu numeracji co potrafiło nieraz (wydaje mi się, że zostało to naprawione, ale nie ręczę) prowadzić do wystąpienia błędów, o których użytkownik był jak zwykle informowany przemiłym komunikatem, że jest idiotą i to on coś spieprzył.