Konstruktor budowlany

sadsafsaf

Cześć,
zbieram wiatr prostopadły do płaszczyzny kratownicy. Sprawdzam podejścia wg PN-B (Z1-19) i PN-EN (7.11).
W najprostszych przypadkach (wg PN-B Cx=1,6, wg PN-EN cf=cf,0xpsi,lambda=1,6x1,0=1,6) dochodzimy do obciążenia w postaci siły skupionej wyrażonej w kN.
Zastanawiam się czy można to przedstawić w innej formie, np. wg PN-B zamienić wzór P=qk Ce Cx F B na q= qk Ce Cx F / S B, gdzie F / S to współczynnik wypełnienia fi. W tym podejściu dochodzimy do obciążenia powierzchniowego w kN/m2 o wartości qbud x Cx x F / S = qbud x Cx x fi, gdzie qbud to charakterystyczne obciążenie wiatrem dla budynku z umownym współczynnikiem C = 1,0. W tym podejściu przyłożyłbym obciążenie q na kratownicę przez okładzinę z dwukierunkowym rozkładem obciążeń co jest zdecydowanie najprostsze do zamodelowania. Wg PN-EN oczywiście przez analogię.
Spotkaliśmy się z takim podejściem albo z literaturą na ten temat? Co ewentualnie ma reprezentować siła skupiona z normy? Jest to siła z uwzględnieniem pola powierzchni całej kratownicy. Czy zatem cała kratownica ma być obciążona jedną siłą skupioną prostopadłą do jej powierzchni? Jeśli tak, to w którym miejscu ma ona być przyłożona? Czy liczę ją dla każdego węzła osobno?