Konstruktor budowlany

mkprojekt

Mam pytanie odnośnie projektowania oczepu pali pod ściany a konkretnie chodzi o narożnik. Do wymiarowania oczepu przyjmujemy podwójny rozstaw pali tzn. zakładamy, że jakiś pal nie zapracuje. Czy projektując oczepy zakładacie też, że np. pal znajdujący się w narożniku może nie zapracować i wtedy oczep zaczyna pracować w tej części jako wspornik?

Tom3k

Zakładam, że chodzi Tobie o niską ławę (oczep) posadowioną na pojedynczym rzędzie pali. Wymiarując ławę można przyjąć model belki wieloprzęsłowej w której podporami są pale. Długość przęsła można przyjąć odpowiednio większą z uwagi na dopuszczalne odchyłki geometryczne wykonania pali w planie, podane np. w PN-EN 1536. Niemniej jednak założenie do obliczeń ław - podwójnego rozstawu pali jest już mocno "po stronie bezpiecznej", co w konsekwencji będzie skutkowało przewymiarowaniem konstrukcji. Podobną opinię mam jeśli chodzi o nie uwzględnianie pala w narożu ław i liczenia ławy w tym miejscu jako wspornika.
Nie twierdzę jednak, że zaproponowane przez Ciebie podejście jest złe. Jest bowiem bardzo bezpieczne. Spełnione jest więc podstawowe wymaganie - bezpieczeństwa konstrukcji (vide: art. 5 Ustawy Prawo Budowlane). Notabene w artykule 5 nie ma wymagania racjonalnego wykorzystania materiału.

mkprojekt

Podejście z nieuwzględnianiem co drugiego pala znajduje się w wielu podręcznikach. Nie wiem skąd takie podejście się wzięło.
Dlatego po analizie przyjąłem rozwiązania belki wieloprzęsłowej na podporach podatnych.
I tu z podatnością trzeba trochę uważać gdyż jak przyjmiemy podatność jaka wychodzi z badań dla obciążenia próbnego, nagle okazuje się że belka ma rozciąganie tylko dołem a nad podporami są bardzo małe momenty.
W takim przypadku wartość podatności wydaje mi się że trzeba przyjmować pomniejszoną o osiadanie trwałe, gdyż w czasie wznoszenia budynku pale są sukcesywnie obciążane i już ż w jakimś zakresie osiądą. To i tak powoduje że nad podporami momenty są niższe niż przy wariancie dla belki na podporach sztywnych ale mamy wtedy większe momenty w przęsłach. W takiej sytuacji nad podporami daje takie samo zbrojenie jak w przęsłach co daje zapas bezpieczeństwa ale zdecydowanie i tak niższy (100%) niż przy metodzie z nieuwzględnianiem co drugiego pala.

piotrbu (Piotr Buśka)

Podatność, ale nieliniowa wg badań i najlepiej żeby w każdej grupie pali uwzględnić współczynnik zmniejszający i zwiększający. Tyle, że wtedy robi się to trudne do policzenia.

Tom3k

Czy mógłbyś napisać, w których podręcznikach znajduje się podejście polegające na nie uwzględnianiu co drugiego pala?

mkprojekt

Olgierd Puła - Fundamenty palowe wg Eurokodu 7 - DWE 2013
Irena Cios, Stanisława Garwacka-Piórkowska - Projektowanie fundamentów - OWPW 2003
Olgierd Puła Czesław Rybak Włodzimierz Sarniak - Projektowanie posadowień DWE 2001