Konstruktor budowlany

Krystian

Witam Wszystkich,

Jak radzicie sobie z obliczaniem rys prostopadłych przy zginaniu płyt żelbetowych. Chodzi mi dokładnie o np.: ustroje płyta - słup, "cienkie" płyty krzyżowo zbrojone. Zdarza się tak że wewnętrzna warstwa zbrojeniowa nie znajduje się w efektywnym polu Acteff rozciąganej strefy przekroju Rys. 33 strona 63 w PN-B-03264:2002. Warunek na Acteff=min(2.5a1 ; (h-xII)/3) * b, decydujące jest to h-xII.
Wtedy zgodnie ze wzorami na średni rozstaw rys nie można policzyć rysy (lub raczej rozwarcie rysy zmierza do nieskończoności - dzielilibyśmy przez zero.)

Jak sobie poradzić z tym zagadnieniem...
Będę wdzięczny za odpowiedzi, pozdrawiam
Krystian

kozi · Wysłany: Pią 12:28, 05 Mar 2010 Temat postu:

wzory te są przeznaczone do obliczeń rys układów pracujących jednokierunkowo. W EC jest podane rozwiązanie jak liczyć to dla układów krzyżowych.

Jak występuję taka sytuacja, to moim zdaniem, trzeba albo zmniejszyć średnicę, albo zwiększyć grubość stropu

Co to są cienkie stropy dla ustrojów płyta-słup? dla takich stropów to jest od 15 cm dla najmniejszych rozpiętości - 4-5m czy mniej?

To są zwykle żelbetowe stropy czy sprężone?

Krystian · Wysłany: Pią 13:12, 05 Mar 2010 Temat postu:

Natrafiłem na to w zwykłych, niesprężanych stropach żelbetowych:
1.) Cienka płytka 14cm w domku jednorodzinnym ale krzyżowo zbrojona....
2.) W układzie płyta strop gr 26cm, ale silnie zbrojona #20 co 10cm w obu kierunkach.

Kozi a gdzie w normie 03264 jest napisane że to dla jednokierunkowo zbrojonych..? i czy możesz mi napisać gdzie w EC2 jest to wyjaśnione dla układów krzyżowo zbrojonych - bo nie mogę tego znaleźć.

Krystian

kozi · Wysłany: Pią 13:56, 05 Mar 2010 Temat postu:

w PN nie jest to napisane, natomiast jest to napisane w każdym podręczniku do żelbetu.
w EC2 jest rozdział 7 stany graniczne użytkowalności
podrozdział 7.3 sprawdzanie rys. dokładniej jeszcze jest to w pkt 7,3,4. podpunkt (4).

Nie mam aż takiego doświadczenia żeby tu radzić, ale wypowiedzieć się mogę, prawda Smile

1. płyta 14 cm nawet w domku może być za mała, jeżeli masz duże rozpiętośc, przyjmujesz większe obciążenia niż normowe i jeszcze dokładasz swoje współczynniki. Gęściej zbrojenie mniejszej średnicy, albo grubsza płyta.
Albo zmiana klasy betonu/stali i przeliczyć to jeszcze raz.

2. Płyta przyjęta w miarę OK, ale trzeba pamiętać, że o wielkości przekroju nie decyduje tylko SGN.

Krystian · Wysłany: Pią 16:52, 05 Mar 2010 Temat postu:

Kozi dzięki za wskazówki odnośnie EC2 - muszę to przeanalizować.

Teraz jedna sprawa, skoro nie wszyscy liczą zarysowanie z EC2, to jak policzyć krzyżowo zbrojoną płytę zgodnie PN skoro napisałeś że wzory te są przeznaczone do obliczeń rys układów pracujących jednokierunkowo. ??

Przytoczę kilka obliczeń dla takiej standardowej płytki krzyżowo zbrojonej.... (celowo licząć jak w PN, mimo iż mamy zbrojenie krzyżowe)

B25, płyta 14cm, szerokość pasma 100cm, otulina wkładek na kierunku głównym 25mm, na kierunku prostopadłym 35mm, zbrojenie krzyżowe #10co20cm AIIIN, w obu kierunkach (obliczenia w mathcad).

Położenie osi obojętnej w Fazie II , czyli XII wynosi ok 30 mm dla np:
Teraz dalej, wysokość srefy efektywnie rozciąganej przy zginaniu :
h-xII/3 = (140mm-30mm)/3))=37mm - tyle wynosi wysokość strefy efektywnie rozciąganej zgodnie z PN. Nasze wkładki na kierunku prostopadłym nie leżą w tej strefie.

No i jak to ugryźć - przecież to standardowa płytka.
Będę wdzięczny za uwagi.

kozi · Wysłany: Pią 18:55, 05 Mar 2010 Temat postu:

W EC2 jest zapis w rozdziale 7.3.4:

Jeżeli rozstaw zbrojenia [...] albo jeśli w strefie rozciąganej zbrojenie z przyczepnością nie występuje, górna granicę szerokości rys można obliczyć przy założeniu maksymalnego rozstawu rys:
s.rmax=1,3* (h-x)

To wydaję mi się odpowiada Twojemu przypadkowi.

ynio · Wysłany: Pią 19:08, 05 Mar 2010 Temat postu:

ten wzór na rysy jest jakiś niedorobiony, rozwarcie rysy zmierza do nieskończoności a czasami zmiana otuliny o 1-2mm powoduje że rysy są w normie

Krystian · Wysłany: Pią 22:49, 05 Mar 2010 Temat postu:

Dokładnie tak jest,

A w przypadku opisanym powyżej nawet warstwa zbrojenia głównego nie spełnia warunku zawierania się w strefie efektywnie rozciąganej...

Im sztywniejszy element , w fazie 2 , przy stosunkowo niedużej grubości i już jest po zabawie....
Zwłaszcza, że tak na prawdę powinniśmy w sztywności przekroju uwzględnić jeszcze obecność zbrojenia przy drugiej powierzchni płyty(o ile takiew rozpatrywanym przekroju występuje) - a wpłynie to na zmniejszenie wysokości strefy efektywnej - z uwagi na wzrost sztywności...

Maciek Mamah · Wysłany: Pon 12:13, 08 Mar 2010 Temat postu:

Natrafiłem na ten sam problem.
Liczę przekroje strunobetonowe wg EC2 ogólnych praw fizycznych zgodnie z podanymi założeniami.
W celu weryfikacji opracowanego narzędzia sprawdzam obliczone przez siebie maksymalne momenty SGN (ULS) i SGU (SLS) ze względu na zarysowanie z dostępnymi danymi dla typowych wyrobów (płyt kanałowych i innych).
Dla nośność SGN otrzymuję bardzo zbliżone choć trochę większe wielkości - być może oryginalnie zostały wzięte pod uwagę jakieś dodatkowe parametry na korzyść bezpieczeństwa. W obliczeniach maksymalnego momentu wywołującego graniczne rozwarcie rys czyli tu 0.2 mm mam zgodność do wielu miejsc po przecinku - czyli w granicy błędu obliczeń numerycznych.

Po drodze obliczam wysokość efektywnego pola betonu rozciąganego i wychodzi mi wielkość mniejsza od otulenia a1. Patrząc na rysunki [p.7.3.2 rys 7.1] i porównując je z obliczoną wielkością też mam wątpliwości.
Ale interpretuję tą wysokość i efektywne pole betonu rozciąganego jako beton w bezpośrednim sąsiedztwie strun. Trochę to słabe wyjaśnienie i wydaje się być niezgodne z graficzną interpretacją Ac.eff na wspomnianym rysunku ale inne nie przychodzi mi do głowy.

Gdyby przyjąć, że żadne zbrojenie nie znajduje się w polu Ac.eff to wielkość ro_p.eff będzie równa 0 i nic nie da się dalej policzyć bo zarówno w zależności na różnicę odkształceń jak i końcowy rozstaw rys występuje w mianowniku a przez zero się nie dzieli.

Nie wydaje mi się żeby jakieś rozważania dotyczące jedno lub wielokierunkowego zbrojenia do rozwiązania problemu coś wnosiły. Przywoływany wzorek z EC2 ma zastosowanie gdy kierunki główne sił w płycie rozbiegają się z "kierunkami głównymi" płyty zdeterminowanymi ortogonalnym zbrojeniem. W zginaniu walcowym to nie zachodzi a problem z Ac.eff pozostaje.

kozi · Wysłany: Pon 12:29, 08 Mar 2010 Temat postu:

osobiście spotkałem się ze projektanci w takiej sytuacji stosują zapis:
h.ct.eff=h-x czyli wysokość całej strefy rozciąganej.
Jednak w EC2 rozdział 7.3.4, tuż nad pkt. (4) znajduje się zapis, że maksymalny rozstaw rys w przypadku gdy w strefie rozciąganej nie ma zbrojenia wyliczamy z wzoru:
s.rmax=1,3* (h-x)

Maciek Mamah · Wysłany: Pon 13:24, 08 Mar 2010 Temat postu:

Sprawdziłem co będzie jeżeli przyjmę

sr.max = 1.3 * (h-x)

a różnicę (esm - ecm) policzę przy założeniu, że ecm = ectm (czyli odkształcenie sprężyste betonu odpowiadające naprężeniom fctm).

Wychodzą mi bardzo malutkie rysy w porównaniu z obliczeniem w oparciu o problematyczną hf.eff. Jak napisałem w poprzednim tekście obliczenia oparte o wzorki z EC2 ale z pewną niespójnością w interpretacji Ac.eff wydają się być dokładne.

Moim zdaniem wzorek 1.3*(h-x) jest mało "fizyczny" i dotyczy tylko sr.max a nic nie daje do (esm - ecm).

Krystian · Wysłany: Pon 14:55, 08 Mar 2010 Temat postu:

Hmm,

Ok zgodnie z 7.3.2 (7.14), Sr,max przyjmujemy 1.3(h-x).
Ale co ze wzorem na Eps.sm - Eps.cm , który zawiera w sobie człon na As w mianowniku?
Przyjmować dla As=0, Eps.sm-Eps.cm=0.6 Sigm.s/E.s?

kozi · Wysłany: Pon 15:34, 08 Mar 2010 Temat postu:

ale czy wielkim błędem byłoby przyjęcie h.eff=h-x???

Krystian · Wysłany: Pon 16:00, 08 Mar 2010 Temat postu:

A dlaczego sądzisz że byłoby małym błędem?
Confused

kozi · Wysłany: Pon 16:05, 08 Mar 2010 Temat postu:

bo można przypuszczać, ze skoro A.ct.eff to pole powierzchni rozciąganej tuż przed zarysowanie, to czy dla takich "cienkich" płyt ta strefa nie może być większa niż zapis normowy??