Konstruktor budowlany

HEB1000

Zwracam się do użytkowników programu Advance Design z następującym pytaniem:

Czy jesteście świadomi w jaki sposób program budując model analityczny dokonuje konwersji obciążeń powierzchniowych z okładzin na obciążenia liniowe przykładane bezpośrednio do elementów konstrukcji?
W trakcie tego procesu zachodzą działania, których rezultaty przeczą intuicji. Efektem tego są oczywiście inne przebiegi, wartości sił wewnętrznych, przemieszczeń itd.

Problem występuje gdy przyłożone obciążenie powierzchniowe jest o zmiennej wartości.

Przykład: dwie belki z okładziną i pojedyncza belka z obciążeniem liniowym dla porównania:

Model analityczny po konwersji obciążeń (różnice w rozkładzie na poszczególne belki widoczne nawet mimo symetrii układu):

Rezultaty obliczeń statycznych (momenty):

Czy są na forum osoby świadome takiego sposobu działania programu i jak do tego podchodzą?

Ten sam przykład w Autodeskowym Robocie:

josef44

A support co na to?

HEB1000

Zgłosiłem to do supportu ponad 2 lata temu, ale do dzisiaj w tej kwestii nic się nie zmieniło. Nie jestem pewien czy mogę tutaj zacytować odpowiedź jaką uzyskałem, ale ogólnie mówiac rozkład obciążenia na okładzinie jest dosyć złożony bo bazuje na konwersji obciążenia na zestaw sił z których tworzone jest zastępcze obciążenie ciągłe.

I rzeczywiście patrząc na rezultaty konwersji proces musi być złożony bo efekty są (jak dla mnie) co najmniej nietypowe.

Oczywiście wiele zależy od przypadku: rozkład obciążenia na okładzinie, kierunek jej pracy, a nawet podział okładziny na mniejsze - wtedy "wpływ" tego rozkładu się ogranicza.

Jestem ciekaw co na to inni użytkownicy AD.

josef44

Rozumiem że to pytanie jest niewygodne, ale jeśli faktycznie ten proces jest złożony, my jako użytkownicy powinniśmy być w jakiś sposób o tym poinformowani jeśli już pada konkretne pytanie.
Sam praktycznie nie używam obciążeń trapezowych, może poza obciążeniem śniegiem dlatego nie wyłapałem tego problemu.
Myślę że support powinien bardziej rozwinąć temat skoro już został poruszony na forum publicznym.

stanislove

W robocie też były w konkretnych przypadkach hocki-klocki z okładzinami, pamiętam, że nawet jakiś film na youtube robił jak to obejść - można na forum poszukać.

Złożoność metody nie powinna prowadzić do błędów. Jakim cudem w całkowicie symetrycznym układzie powstaje asymetria obciążenia elementów? Z tego wynika, że metoda jest nie tylko skomplikowana, ale przede wszystkim błędna.

kamild

Grunt, ze powoduje to błąd po stronie "bezpiecznej". Jakby się "wgryźć" w większość programów dostępnych na rynku to każdy ma jakiegoś kartofla. I producent ma to gdzieś, bo i tak licencją zrzuca odpowiedzialność z siebie na projektanta. Robot kiedyś przy kopiowaniu elementów mnożył ciężar własny razy ilość kopi. Wink

Axis rozkłada prawidłowo. I wyniki ze statyki też są dobre: My=66,25kNm

barmin

A tutaj jeszcze obrazek Wink

HEB1000

@stanislove
Sam nie wiem co to za cuda. Co ciekawe w nowym pliku uzyskałem symetrię obciążenia elementów. Przykład był prosty, a jednak raz wychodzi tak, a raz siak.

@kamild
Akurat czy jest to po stronie "bezpiecznej" to zależy od konkretnego przypadku i tego który element analizujemy. Gdybyśmy w przykładzie powyżej analizowali reakcje na podporze, to po lewej będziemy mieć niedoszacowanie wartości.

@barmin
Dobrze wiedzieć, że są programy które "ogarniają" takie zagadnienia.

W przypadku bardziej złożonych konstrukcji to już w ogóle dzieją się jaja i trzeba się pilnować. Rozwiązaniem jest na pewno modelowania obciążenia przyłożonego bezpośrednio do prętów jako liniowe, tylko kto w praktyce tak do tego podchodzi jeżeli mamy w modelu setki prętów i zróżnicowane obciążenia takie jak zaspy śnieżne, eurokodowe strefy obciążenia wiatrem itd.

barmin

Tzn modelowanie bez okładzin w takich softach z generatorami obciążeń klimatycznych to byłby ostry strzał w kolano...

kamild

Po paru testach - najśmieszniejsze wyniki są jak okładzinę podzieli się na dwa osobne panele:

I tutaj jesteśmy grubo po stronie niebezpiecznej.
Jedyne wyniki które były bliskie prawdy uzyskaliśmy gdy zamiast okładziny użyjemy płyty/powłoki z przegubowym podparciem i grubością 1mm. Ale to kurde nie o to chodzi.

PS: Do supportu ktoś już pisał, czy czekamy aż ktoś się odezwie tutaj?

HEB1000

Właśnie o niedoskonałości tej metody świadczy również fakt, że podział okładzin również ma na to wpływ. Co więcej problem nie dotyczy tylko obciążeń trapezowych. Przy obciążeniach o stałej wartości, ale rozłożonych na fragmencie okładziny rezultaty konwersji też są ciekawe:

Program ma dobre rozwiązania jeżeli chodzi o generowanie obciążeń klimatycznych, ale czasami daje to przekomiczne efekty w modelach analitycznych. Jaki to ma wpływ na wymiarowanie elementów, to już niech każdy sobie odpowie na ile ten problem jest poważny. Z mojego punktu widzenia jest.

Pisałem do supportu, sprawa złoszona 2 lata temu. Teraz się przypomniałem i niestety, ale w temacie nic się nie działo. Może jednak nie jest to istotne zagadnienie...

Studenciaczek

Widocznie metodą, która utworzyli twórcę jest aż tak skomplikowana, że sami się w niej pogubili wprowadzając karygodny błąd. Moim zdaniem okładziny są wręcz podstawą funkcją w sofcie 3D. To mocno szarpie zaufanie do producenta, bardzo mocno.

BSD

HEB1000

kamild

@BSD a teraz zrób to samo ale z obciążeniem trójkątnym Smile