Konstruktor budowlany

jureko

witam,
przyglądał się ktoś temu tematowi?
Jak np policzyć połączenie z 4 kolumnami śrub? Wszelkie przykłady operują na 2 kolumnach, znany program do obliczeń też nie umie 4 kolumn...
Wszystko rozbija się o mechanizmy zniszczeń...
--
jureko

stanislove · Wysłany: Śro 13:14, 24 Mar 2010 Temat postu:

No w końcu udało mi się ten problem "rozwiązać". Otóż, problem ten zgodnie z EC3-1-8 jest niemożliwy do rozwiązania.

Wg tego EC można policzyć węzły: spawany doczołowo, śrubowy doczołowy z blachą wystającą/wpuszczoną, na nakładki z kątowników na pasach.

Nie wiem, czy pojawiło się to w ostatecznej wersji PN-EN, ale w wersji z 1992 roku jest jasno napisane, że rozpatrywane są tylko węzły z dwoma śrubami w danym szeregu - ani więcej ani mniej.

Niestety nie jest możliwe zgodnie z tym, co jest w EC, określić efektywnych długości króćca teowego. Oczywiście łatwo można te mechanizmy zniszczenia zaproponować samemu i to w bardzo logiczny i przejrzysty sposób, problem polega na tym, że ktoś by to musiał potwierdzić badaniami.

jureko · Wysłany: Śro 15:47, 24 Mar 2010 Temat postu:

ciapek

jureko - masz moze dostęp do tego artykułu? albo mozesz podpowiedziec w którym to było numerze?

jureko

ciapek

wielkie dzięki Smile

dzwierz

Dzień dobry,

Czy można prosić o podesłanie artykułu, gdyż nie jest możliwe pobranie go ze strony?

Lub czy ma ktoś może inne rozwiązanie problemu?

Łukasz Skotny

Cześć,

Analityczne obliczanie takich połączeń to sporo zabawy - jeśli planujesz zrobić jakiś skrypcik który to liczy (albo szymel w excelu) to pewnie ma to sens... natomiast jeśli to "jednorazowa" sprawa, wydaje mi się że dużo efektywniej jest to policzyć MES'em zamiast męczyć się z analityką. Szczególnie w przypadkach, gdy w normie nie jest coś "opisane".

Można przecież bazować na metodach numerycznych w projektowaniu - ja zawsze powołuję się tu na PN-EN 1993-1-6 - czyli EC do powłok stalowych (tam jest to ładnie opisane), ale o ile dobrze kojarzę inne EC też przywołują takie definicje, ale nie przytoczę teraz numerów i rozdziałów.

Chciałbym też zaznaczyć, że to wcale nie jest ani trudne ani "robotne" - jedno połączenie w kilku wariantach można w prosty sposób zamodelować i policzyć w parę minut - na pewno szybciej niż przeklepie się te wszystkie paskudne wzory Smile

Barierą jest tutaj co najwyżej program - nie wszystkie pozwalają się tak bawić (ja używam RFEM, da się to pewnie zrobić w Robocie, zgaduję że w sporej ilości innych).

Dodatkowym bonusem jest to, że od razu dostaje się sztywność połączenia, co czasem jest bardzo istotne Smile

Na moim blogu jest o tym kilka wpisów, ale nie mam jak dać linka bo jestem tu nowy (nie krytykuje, to raczej rozsądny pomysł) - jeśli cię to interesuje to wygooglaj Enterfea Smile

Jeśli interesuje Cię analityka możesz jeszcze poszukać artykułu dra Pisarka z Politechniki Rzeszowskiej (Nowoczesne Hale 1/2009). Ktoś już wspominał o artykule w NH - może miał na myśli ten...

Pozdrawiam
Łukasz