Konstruktor budowlany

SkorupR · Wysłany: Nie 19:13, 18 Mar 2012 Temat postu: 5.8.4 Pełzanie

Czy mógłby mi ktoś wyjaśnić dlaczego EC2 w pkt. 5.8.4 miesza stany graniczne SLS z ULS wg mnie jest to trochę dziwne, z góry dzięki za odpowiedz

Maciek Mamah · Wysłany: Śro 18:22, 21 Mar 2012 Temat postu:

Raczej nie miesza. Efektywny współczynnik pełzania służy do obliczeń SGN. W zwykłym długotrwałym statystycznie uśrednionym użytkowaniu stan naprężenia w konstrukcji odpowiada temu co wywołuje kombinacja prawie stała. A to wraz z upływem czasu decyduje o pełzaniu i spowodowanych nim deformacjach, które powinny być uwzględnione gdyby obciążenia wzrosły raptownie przekraczając wartości nominalne (charakterystyczne) aż do osiągnięcia wartości granicznych określonych współczynnikami obciążeń czyli osiągnięcia stanu granicznego nośności.
Takie wzrosty obciążeń są na tyle krótkotrwałe, że nie określa się dla nich warunków SGU, a typowe ograniczenia dla kombinacji q-s są oczywiście przekraczane (po czym wszystko wraca do normy), ale nie można dopuścić do przekroczenia SGN bo wtedy se samo ne vrati...

SkorupR · Wysłany: Nie 11:51, 25 Mar 2012 Temat postu:

Ja to wszystko rozumiem, wiem, że zjawisko takie jak pełzanie należy uwzględnić w SGN (ponieważ w niektórych przypadkach to bardzo znaczące zjawisko np. przekrojów mimośrodowo ściskanych). Ale te nie porozumienie to moja wina, bo nie sprecyzowałem pytania. A więc chodzi mi o wzór 5.19 i mamy tam porównanie siły wywołaną prawie stałą kombinacją obciążeń w SGU (wartości charakterystyczne) do siły wywołaną obliczeniową kombinacją obciążeń SGN. I to jest dla mnie dziwne, że EC doradza nam uwzględnić pełzanie w taki sposób, wg mnie powinny być wartości obliczeniowe. Może coś źle intepretuję, jakie jest wasze zdanie?

Maciek Mamah · Wysłany: Czw 13:14, 29 Mar 2012 Temat postu:

Tak mi się to widzi, że widocznie przyjęta ocena wpływu pełzania odniesiona do wartości oddziaływań tzw. quasi-stałych (jak tu ktoś słusznie zauważył jest to również kombinacja obliczeniowa i w EN 1990 wyposażona w literkę "d" jak "design" ze wskazaniem do stosowania w SLS) jest dostateczna z punktu widzenia bezpieczeństwa projektowania oraz ekonomiczności rozwiązań. Gdybyś we wspomnianym wzorku użył zamiast M0Eqp liczby opartej zwiększonej dodatkowo zastosowaniem gamma.Q i gamma.G byłoby tzw. bezpieczniej (ale zauważ, ze w EN 1990 taka kombinacja nie występuje), tylko najwyraźniej zgodnie z intencjami twórców norm nie jest to w uzasadnione.

Musimy w końcu mieć jakieś zaufanie zawartości norm, nikt nie jest w stanie, w czasie jednego życia, zgromadzić takiego bagażu doświadczeń, wiedzy i włożonej pracy jakie to elementy są podwaliną eurokodów...

A bez tego zaufania łatwo można nabawić się jakiejś fiksacji.... Wink